Co słychać?

Czwartek, 17 kwietnia 2014. Kilka minut po godzinie siedemnastej. Ośrodek Kultury w Będzinie. W sali widowiskowej – około 60 osób. Atmosfera podniecenia, radości i wyczekiwania. W końcu – start! Pojawiam się na scenie, żeby przywitać przybyłą publiczność… Ale… Wróć! Wszak początek tej opowieści powinien być zupełnie inny.

Brat siedmioletniej Igi złamał rękę. Ot, niemal zwykła dziecięca przypadłość. Zabawa, chwila nieuwagi i coś tam chrupnęło. Gips, leczenie, nic nadzwyczajnego. Tymczasem Iga zaczyna skarżyć się, że i ją boli rączka. Najpierw niedowierzanie – być może dziewczynka (zgodnie z wiekiem) chce zwrócić na siebie uwagę? Potem ból się nasila. Dziecko nie może spać, później normalnie funkcjonować, aż w końcu pojawiają się łzy i nieopisane cierpienie.

Pierwsze badania i… niedowierzanie! Jej dziecięca radość życia zostaje wystawiona na najcięższą próbę. Ból, strach, łzy, niepewność wdarły się w codzienność Igi i jej najbliższych. Kolejne wizyty w specjalistycznych przychodniach lekarskich. Zapada wyrok – to wysoce złośliwy nowotwór kości – mięsak Ewinga z przerzutami. Najbardziej doskwiera w prawym ramieniu. Zaczyna się walka o wszystko – o radość, o uśmiech, o brak bólu… o życie. Zaczynają się naświetlania i chemioterapia. Iga traci włosy. Ale to jeszcze nic w stosunku do dalszych konsekwencji tej paskudnej choroby. Mijają tygodnie. Guz nie odpuszcza. Zapada decyzja o usunięciu kości ramieniowej i tkanek, które zagrażają dalszym przerzutom. Dziewczynka zaczyna żyć z endoprotezą. Kolejne dni bólu, łez i smutku…

Aż w końcu zupełnie przez przypadek pojawiają się dwie wspaniałe panie – Agata i Dominika. Poruszone historią dziewczynki, postanawiają zrobić wszystko, co w ich mocy, żeby pomóc Idze i jej rodzinie w kosztownym leczeniu i rehabilitacji. Naprędce, w ciągu kilku dni ogłaszają akcję „Rysunek dla uśmiechu”. Dzieci z naszego Regionu wykonują prace plastyczne – bez przymusu, w dowolnej technice. Okazuje się, że ilość prac przerasta początkowe oczekiwania Agaty i Dominiki. Decydują się zorganizować ich publiczny pokaz. 17 kwietnia 2014 startuje wernisaż prac (z możliwością ich wykupienia). Zanim jednak w kasie akcji pojawią się pierwsze złotówki, na scenie będzińskiego Ośrodka Kultury występuje wyjątkowa trupa teatralna. Policjanci zawierciańskiej Komendy Policji (nota bene należący do Międzynarodowego Stowarzyszenia Policji – IPA) prezentują brawurowy mix bajek, który z otwartymi ustami podziwia zgromadzona w OK publiczność. Po występie – licytujemy pracę, wykonaną przez… Igę! Mimo wszelkich trudności udało się jej wykleić kolorowego motyla, który szybko znajduje nabywcę. A później – wyjątkowa niespodzianka. Oficjalny wernisaż prac inauguruje… babcia Igi! Symbolicznie przecina zielone wstęgi i rozpoczyna się wykup prac młodych artystów.

Sukces? Tak. Koniec walki? Nie! Najbardziej cieszy fakt, że mimo przedświątecznego zabiegania znaleźli się wspaniali dobroczyńcy, których połączył los siedmioletniej dziewczynki. Którzy poczuli i stworzyli wyjątkową atmosferę. Atmosferę podniecenia, radości i wyczekiwania. Wyczekiwania na powrót Igi do zdrowia.

Autor Dariusz Rekosz